Vanmorgen is Bastiaan om kwart over negen per Smart
naar de "Park & Ride" in Bussum vertrokken en ik heb all time
weer for me. Ik kan mijn geluk niet op en ben om half twee naar Laren gereden
om mezelf eens flink te verwennen: fashionshopje in, fashionshopje uit. Al moet
ik meteen zeggen dat ik niet terrible onder de impression was van wat er zo
here and there voorradig was. Ik heb al het nodige in purple en om daarvan nou
nog meer in te slaan is een beetje silly. Toch een paar aardigheidjes op de kop
kunnen tikken, maar ik kijk altijd wel goed uit of er niet more than one piece
in de rekken hangt. Want er is niets ergers dan bij "Mauve" binnen te
komen en te ontdekken, dat iemand aan een belendend tafeltje hetzelfde aan
heeft als ik. Ik zag bij "De Smederij" een leuk jasje in een Schotse
ruit, maar toen ik het eenmaal aan had, vond ik het toch iets over the top,
meer iets voor iemand die iets heeft met Scottish terriers en alleen 'Black
& White" als whiskymerk kent. Gisteravond natuurlijk gekeken naar
"Bij ons in de PC", niet omdat ik 't zo'n geweldig programma vind, maar
ik vind Jort Kelder zo'n snoepje.
Gistermiddag
kort na vijf uur hoorde ik de olijke rumble van mijn Smart op de oprijlaan.
Bastiaan nam zelfs niet de tijd om hem in de garage te zetten, he was totally
excited: "Babsevrouwtje, open de An Cnoc!" "Nou dan is er well
wat aan de hand als de An Cnoc voor half zes opengaat, want onder de
honderdvijftig euro een flesje is die whisky niet te vinden. Na de eerste sip
vertelde Bastiaan, nog steeds very excited, zijn story: ook dit jaar komt er
een forse bonus. "Zo'n half miljoentje zit er wel in", juichte
Bastiaan. "Let's celebrate, we bellen een limo en gaan in een
Michelinnetje een vorkje prikken." "Maar Basseman, op maandag
zijn, die allemaal gesloten, dat kunnen we vergeten." "Fuck,
fuck, fuck, fuck, fuck, die hufters dwingen je naar de McDonalds. Ik google wel
even om te zien of er wel ergens een behoorlijk eterijtje open is. Aha, in
Rotterdam is een Michelinnetje open, dus op naar Rotjeknor". "Excuse me Bastiaan, maar ik
ga niet naar Rotterdam! Ik vind het een proletendorp." Uiteindelijk hebben
we Maria maar een portie buffalowings laten klaarmaken.
Gister en vandaag too een fikse kater. Voorlopig
maar geen An Cnoc meer. Leef nu op Carr's water biscuits.
Barbara Lebber-Beck, Blaricum
