Nee, anders dan bij de tuba raken de lippen de jug niet aan, toch is het doel hetzelfde: een orkestje van een basgeluid te voorzien. We zijn aan het eind van de jaren twintig, begin jaren dertig en de jug, soms van glas, maar vaak van aardewerk en oorspronkelijk, net als het washboard, niet bedoeld als muziekinstrument, maakt in het zuiden van de Verenigde Staten furore. De meest bekende band was die rond zanger/gitarist/mondharmonicaspeler Will Shade, de Memphis Jug Band, met Charlie Polk op jug, de rest van het gezelschap varieerde per opname nogal en zelfs de naam van de band was, omdat het gezelschap opnamen maakte voor verschillende platenmaatschappijen, niet altijd gelijk. Dit is de Memphis Jug Band met "On the Road again". Een ander orkestje was Whistler's Jug Band, (de fluiter was Buford Threlkeld) uit Louisville, Kentucky, dat in 1924 zijn eerste opnamen maakte en daarna in 1927 en 1931, van de laatste sessie dateert "Hold that Tiger" ("Tiger Rag") met de zeventienjarige Rudolph Thompson op jug. "Giving it away" werd door de Birmingham Jug Band opgenomen in 1930, wie de leden van het orkestje waren is onbekend. Dat de jugbands populair waren bewijzen de beide volgende opnamen, want niemand minder dan Clarence Williams steekt eerst achter de Alabama Jug Band in "Jazz it Blues" en vervolgens achter Williams' Jug band met "Chizzlin' Sam", waarin Clarence Williams zelf de jug speelt.