Electrische auto's hadden natuurlijk geen radiateurs en die was destijds - en jaren later nog steeds - het onderdeel van een auto dat de herkenbaarheid van het merk bepaalde, maar het ontbreken van de radiateur kan niet de oorzaak zijn van dat vrijwel alle electrische auto's als twee druppels water op elkaar leken: voor een ruimte voor de accu's, dan een ruimte voor chauffeur en passagiers en tenslotte een bagageruimte waarin de rest van de accu's waren geplaatst. Dit zijn om te beginnen drie Amerikaanse merken: Argo, Beardsley en Borland, die een vrijwel identieke carrosserie hadden.
Argo kwam uit Saginaw, Michigan en bestond slechts drie jaar (1912 - '14), topsnelheid de auto was 20 mijl per uur. Klaarblijkelijk waren er twee voorstoelen tegen de rijrichting in, ieder aan een kant van de chauffeur.
Beardsley adverteerde heel duidelijk met de vrouw in gedachte, de auto kwam uit Los Angeles, Californië en dat is uitzonderlijk. Er schijnen tussen 1915 en 1917 twaalf verschillende modellen leverbaar te zijn geweest, de maximum snelheid van het lichtste model was 28 mijl per uur.
Borland zat in het laatste jaar van zijn bestaan (1913) nog altijd in Chicago, Illinois, waar de fabriek in 1903 was begonnen. In tegenstelling tot andere bouwers van electrische auto's had de Borland een cardanas in plaats van kettingen voor de eindaandrijving. De topsnelheid vas 22 mijl per uur.
