Dat Charlie Barnet (1913-1991) de muziek inging was geheel tegen de zin van zijn grootouders, door wie hij werd opgevoed nadat zijn ouders gescheiden waren, toen hij twee jaar oud was. Grootvader was vicepresident van de New York Central Railroad, had duidelijk ander plannen en Charlie werd naar verschillende kostscholen gestuurd om hem op "het rechte pad" te houden. Inmiddels leerde hij wel piano- en saxofoonspelen en spijbelde hij om her en der die kunsten te vertonen. Op zijn achttiende had hij zijn eigen band, maar het zou nog even duren voordat hij zijn eerste hit had met "Cherokee", een werkje van Ray Noble, gearrangeerd door Billy May, een man die begin jaren vijftig een band leidde met "huilende" saxofoons. Een ander befaamd werkje was "Skyliner", dat in 1944 in Hollywood werd opgenomen met o.a. Dodo Marmorosa aan de piano en Barney Kessel op gitaar. Dat was jaren nadat Barnet als één van de eersten zijn band integreerde, want ook Roy Eldridge en Oscar Pettiford speelden ooit in Barnets orkest. Op mijn achtenzeventigtoerenplaat met opnames uit 1949 staan "Over the rainbow" met trompettist Ray Wetzel als solist en "Pan Americana" waarin Barnet op tenorsax soleert en Carlos Vidal (oorspronkelijk uit Machito and his Afro-Cuban Boys) de congas speelt.
