Naast Poes/Steunzool, die bij elke maaltijd acte te presence gaf, maar niet wist hoe gauw ze weg moest komen zodra het harmonium openging, was er ook een papegaai, een grijze roodstaart, die stichtelijke mededelingen rondstrooide zoals "de Heer is mijn herder" en "Grote God wij loven U". Het was uiterst merkwaardig zo'n tekst met een nasaal geluid rondgestrooid te krijgen. In het vocabulaire kwam ook de volgende minder stichtelijke kreet voor "Onze Vader die in de Hemelen schijt" meteen gevolgd door: Foei, foei, foei, hou je bek", alsof het domme beest wist dat het over de schreef gegaan was. Dan was er ook nog "Christina is lief, lief, lief", dat sloeg op de dochter, die nu ieder ogenblik moest arriveren. Want het was half zes. Maar geen Christina. De naam werd door Baldakijn met een g uitgesproken, want daar was hij zeer konsekwent in.