Dit
is een ongeveer dertig jaar oud portret van Adolphina Knijpenbeurs,
slager te Stompegaburen en verre nazaat van Adelbert de Wanstaltige, die
in sommige folianten, ook Adelbert de Knoffelige wordt geheten.
Adolphina beheert het familiearchief, dat de roemrijke daden van het
geslacht sinds 1113 beschrijft. Adelbert schijnt komende uit
Noord-Duitsland zich, vroeg in de twaalfde eeuw, in het Friese Burgum te
hebben gevestigd en zich oorspronkelijk zowel met aardappelteelt als
met botenbouw te hebben beziggehouden. Hij is de teler van het Aintje, een smakelijke en uiterst kruimige aardappel, die later verder werd ontwikkeld in het Bintje.
Adelbert vond veel tegenstand vanuit België omdat genoemd Aintje totaal
ongeschikt bleek voor de fritesindustrie, vanwege voornoemde
kruimigheid. Met zijn ontwerp van een zeilboot, de zogenaamde oer-BM-er
had hij tot ver over de landgrenzen groot succes, de uitgeholde
boomstammen met een zeil van gelooid varkensleer vielen niet aan te
slepen en dus werden her en der (o.a. in Marokko, Montenegro en Chili)
nevenfabrieken opgericht, die tot ver in de achttiende eeuw actief
bleven.
Adelbert
de Wanstaltige had een zoon, eveneens Adelbert genaamd, maar met de
toevoeging de Zwaarwichtige, hetgeen niet geheel onjuist was want hij
woog bij een lengte van net geen anderhalve meter 163 kilo en bleef
doende in de aardappel- en bootwereld, zo richte hij in Oost-Groningen
rond 1130 een aardappelmeelfabriek op met de naam Ruhrey &
Geitigheid en verliet hij twee jaar later bij Lobith ons land met een
van zijn oer-BM-ers, voorzien van een zelf geconstrueerde buitenmotor op
houtgas, waardoor hij in 1248 nog net aanwezig kon zijn bij de eerste
steenlegging van de Keulse Dom. Omdat Adelbert moe werd van het
meezingen met de enige grammofoonplaat - waarop het lied "Warum ist es
am Rhein so schön" - aan boord, nodigde hij ter hoogte van de Loreley de
dichter Heinrich Heine aan boord, die zich ogenblikkelijk begon af te
vragen waarom hij zo bedroefd was en na een drie kwartier varen van
boord stapte onder het uitspreken van de volgende veelzeggende zin: "Ich
weiss nicht was soll es bedeuten".
Voordat
Adelbert de Zwaarwichtige bij Koblenz besloot rechtsaf te gaan en zijn
tocht op de Moezel, in plaats van op de Rijn te vervolgen, luisterde
hij, terwijl hij Deutsches Eck passeerde naar de enorme ghettoblasters,
die daar stonden opgesteld en afwisselend "Mambo #8" en "Och, was ik maar bij moeder thuis gebleven"
lieten horen. Als hij dat laatste had gedaan, dan had hij aanwezig
kunnen zijn bij de geboorte van zijn zoon, die natuurlijk eveneens
Adelbert ging heten, zij het later met de toevoeging "de
Merkwaardige". Zijn echtgenote, geboren Stephana Achterklap, was
inmiddels tijdens de derde feministische golf directeur van de
aardappelmeelfabriek "Ruhrey en Geitigheid" in Oost-Groningen geworden.
De derde golf kwam onverwachter dan de eerste - Cleopatra - en de
tweede - Jacoba van Beieren - en werd ernstig bestreden door de Engelse
koning Henry VIII, die er alles aan deed om het vrouwvolk onder de duim
en op het schavot te houden, ook Wladimir Putin droeg zijn steentje bij
door een damesgroepje het optreden onmogelijk te maken, terwijl hij het
al bijster druk had met het uit de lucht halen van
verkeersvliegtuigen, het vergiftigen van tegenstanders, het hacken in
andermans verkiezingen en het voeren van oorlog met een buurland.
