"Zo komt u niet nader tot mij", hoorde hij een man zonder hanenkam, maar met een doornenkroon op zijn schedel, zeggen. Jezus, de Heer is waarlijk opgestaan, dacht hij een ogenblik, maar meteen daarna belandde hij via Barney bij "Jabadabadoe". Het gebeurde wel vaker dat zijn brein geheel onverwacht op een wonderlijke associatie stuitte. Zo kwam het dat wanneer hij aan Thierry Baudet dacht, hij uit het niets bij poepzakjes voor zijn hond kwam en daarna bij de historische kring van de Friese gemeente Smallingerland "Smelne's Erfskip". Hij begreep van die gedachtensprongen weinig en vond ze redelijk vermoeiend. Na anderhalf uur had hij alle straten van Bullay doorkruist en geen dorpssmid ontdekt, wel had hij in een kleine Kneipe een Strammer Max (Jan Slagter Art) gebruikt. In het café was hij allerhartelijkst ontvangen toen de waard ontdekte dat hij uit de Lage Landen kwam. "Barney, Barney, Barney, Barney, Barney", had de man geschreeuwd en de consumptie was daarna gratis geweest. Adelbert had opnieuw geprobeerd Karl Marx te bellen, maar weer geen gehoor gekregen, daarna had hij zijn echtgenote gebeld, door wie hij volledig over de toestand in de wereld was bijgepraat: Abe Lenstra was van Heerenveen naar S.C. Enschede vertrokken, Caroline van der Plas had gemeend behalve boeren ook vrachtwagenchauffeurs van opruiende praat te moeten voorzien, graaf Adolf was bij Heiligerlee gesneuveld, Thierry Baudet had een broodje cervelaatworst genoten en Wolfgang Amadeus Mozart had "Eine Kleine Nachtmusik" gecomponeerd. Leuk om dat alles weten, maar daarmee was de buitenboordmotor niet gerepareerd. In Bullay hingen dan wel grote affiches waarop "KPD Liste 3, Schluss mit diesem System" en een concert van de band van Lionel Hampton in Koblenz werd aangekondigd, wat Adelbert meteen "Brüder zur Sonne, zur Freiheit und Heybaberebop" deed neuriën, maar een dorpssmid bleek niet voorhanden. Hij liep langs de Moezelkade op weg naar zijn oer-BM met houtgasbuitenboordmotor, toen hem een heer zonder hanekam en zonder tatoeages tegemoet kwam, dat moest dus geen Bullayse autochtoon zijn en daarom was het waarschijnlijk weinig zinvol bij hem naar een dorpssmid te informeren, maar je wist maar nooit. "Schön Guten Tag, wissen Sie viellecht ob es hier ein Dorfsschmiede gibt?" "Ach, Sie sind Holländer, ich auch en u zoekt de dorpssmid? Die was er tot vorig jaar maart inderdaad in Bullay, maar Fokko Mamsersma, een Groninger, kon niet meer tegen de herrie en is, net als ik, verhuisd naar de overkant van de Moezel, naar Alf en werkt nu samen met Heinrich Wackelnacker in de firma Wackelnacker & Mamsersma Metallarbeit. Adelbert vroeg meteen naar het adres van de firma, liep naar zijn boot, hees het varkensleren zeil en laveerde de Moezel over. De oversteek naar Alf ging niet zonder problemen, want Adelbert was nog niet halverwege toen een flotille van meer dan twintig door in koeienhuiden geklede mannen, vrouwen en kinderen in uitgeholde boomstammen uit de richting Trier verscheen. De boomstammen hadden grote, merkwaardige vlaggen voorzien van sterren en strepen aan de achtersteven en op zowel stuur- als bakboordzijde het woord TRUMP. Adelbert dacht meteen: "Analfabeten. Kunnen het woord triomf in het Duits niet spellen." De hele vloot werd op het jaagpad voortgetrokken door een vreemd groot, grijs beest met een oranjekleurige man er boven op, die niet alleen het beest opjoeg maar ook steeds - niet bijster origineel, want die woorden had Adelbert al eens van de bokser Mohammed Ali gehoord - "I'm the greatest", uitriep. Uiteindelijk bereikte Adelbert toch de overzijde van de Moezel, meerde af en liep de Bad Bertricherstraße in, op de hoek was een winkel: "Vladimir Putins Alchemie" stond in grote gouden letters op de gevel, met daaronder op de etalageruit "RUSSISCHER GIFT LADEN". Interessant, maar hij zocht "Wackelnacker & Mamsersma Metallarbeit".
