Washington
Phillips' Dolceola was slechts een van de instrumenten, die honderd
jaar geleden uit de zither werd ontwikkeld. Allemaal om het bespelen van
dat instrument gemakkelijker, simpeler te maken. De laatste keer dat de
wereld in de ban van de zither raakte ligt inmiddels al weer meer dan
zestig jaar achter ons. Dat kwam door dit melodietje, gespeeld door Anton Karas. Toch is de zither
met name in Oostenrijk en Duitsland nog populair. Heel direct aan de
zither ontleend is de akkordzither, al is het instrument onder de naam
autoharp bekender geworden. Net als andere zitherderivaten is het
instrument met name in de Verenigde Staten populair geworden. Dit is
Mother Maybelle Carter met de "Black Mountain Rag". Alhoewel er lang
gedacht werd dat het intsrument waarop Washington Phillips zich
begeleidde een eigen constructie was, wordt nu algemeen aangenomen dat
het om een dolceola, een zither met een toetsenbord, gaat. Ray Skjelbred
speelt hier een potpourri van Washington Phillipsstukken. De Marxophone
schijnt een instrument te zijn geweest, dat een eeuw geleden door
dezelfde firma als de autoharp in de handel werd gebracht: Oscar
Schmidt, met vijf fabrieken in Europa en een in de Verenigde Staten.
Tenslotte de tremoloa, die het geluid produceert van een ietwat ontstemde hawaiigitaar.
