In 1993 stond ik in een museum in Kaunas, Litouwen en keek ik naar een bebloed overhemd en een paar schoenen. Achter me hingen de restanten van een oranjekleurig vliegtuig in een paar naaldbomen. Het duurde even voordat het tot me doordrong wat de bedoeling was. In de meeste musea vind je geen wrakstukken maar succesnummers. Hier werd ik geconfronteerd met het falen van twee Litouwse piloten S. Darius en S. Girenas, die in 1933 nonstop hadden getracht te vliegen van New York naar Kaunas. Ze vlogen in een Bellanca Racemaker, vertrokken op 15 juli 1933, maar crashten na 37 uur en 11 minuten op 17 juli na een afstand te hebben afgelegd van 6411 kilometer in een bos in Polen. Het bebloede overhemd waar ik naar keek was van een van hen.
In 1993 stond ik in een museum in Kaunas, Litouwen en keek ik naar een bebloed overhemd en een paar schoenen. Achter me hingen de restanten van een oranjekleurig vliegtuig in een paar naaldbomen. Het duurde even voordat het tot me doordrong wat de bedoeling was. In de meeste musea vind je geen wrakstukken maar succesnummers. Hier werd ik geconfronteerd met het falen van twee Litouwse piloten S. Darius en S. Girenas, die in 1933 nonstop hadden getracht te vliegen van New York naar Kaunas. Ze vlogen in een Bellanca Racemaker, vertrokken op 15 juli 1933, maar crashten na 37 uur en 11 minuten op 17 juli na een afstand te hebben afgelegd van 6411 kilometer in een bos in Polen. Het bebloede overhemd waar ik naar keek was van een van hen.
