De Britten hebben er een mooi woord voor: "badge engineering": de fabricage van identieke automobielen met een verschillend naamplaatje op de neus. Goed, het interieur mocht ietwat verschillend zijn, misschien week het motorvermogen iets af en had de grille een paar andere frutsels, maar in feite was het allemaal een pot nat: Austin, Morris, Riley, Wolseley. In de jaren zestig begon met badge engineering de teloorgang van de Britse autoindustrie.
links: Morris Oxford Series VI 1969, rechts: Riley 4/72 1965
Ik ben dan ook blij als ik een auto zie uit de Britse glorietijd: gister zag ik bijvoorbeeld onderstaande Riley: viercylinders, twee bovenliggende nokkenassen, geesteskind van Percy Riley en succesrijk in het begin van de jaren dertig.
