Mijn vader had niets met countrymuziek en eerlijk gezegd kan ik me hem ook moeilijk voorstellen luisterend naar Jim Reeves en kornuiten. "Western Swing" moet hem zijn ontgaan, want ik veronderstel dat hij Bob Wills en zijn Texas Playboys best gewaardeerd zou hebben. Countrymuziek bleef voor mij ook een gesloten boek totdat ik in 1964 er op een redelijk wonderlijke manier mee in aanraking kwam.
De manager van de Israëlische zangeres Aviva Semadar vroeg me de hoes voor haar eerste langspeelplaat te ontwerpen, ik mocht alleen maar zwart, wit en grijs gebruiken. Aviva droeg een bijzondere halsketting, ik vroeg hem een paar dagen te leen en gebruikte een tekening daarvan als uitgangspunt. Ik verzon ook de titel van de elpee: "Vis-à-vis Aviva". Ik wilde er geen geld voor, dus kreeg ik als beloning twee elpees uit de verzameling van de manager, van wie ik me alleen de voornaam, Samuel, herinner. De ene plaat was van Dave Macon, de andere van Pick Temple. Macon, bijgenaamd de "Dixie Dewdrop", was een zingend banjofenomeen en een van de eerste sterren van de "Grand Ole Opry". Mijn eerste countryplaat bleek dus geschiedkundig heel interessant. Pick Temple was meer folk- dan countrysinger, maar had een een aantal buitengewoon grappige liedjes op zijn repertoire. In elk geval begon ik naast jazz en "klassiek" ook countrymuziek en andere americana te verzamelen. Al gauw stuitte ik op Bill Monroe and his Blue Grass Boys.
