Nu ik het toch over in mijn ouderlijk huis gebruikte woorden heb, die soms tot verwarring elders leidden, een ander voorbeeld. Ik stond op uitnodiging van de leraar biologie voor de klas in Den Haag vogels te benoemen, dat ging mij aardig af, tot ik bij de spreeuw kwam en deze protter noemde. De leraar keek verbaasd en vroeg me het woord te herhalen: "protter". Het duurde even voor het kwartje viel, ik gebruikte het Friese woord voor spreeuw. Deze week probeerde ik een potje krein aan te schaffen, imiddels weet ik dat dat scherpe goedje in het Nederlands mierikswortel en in het Engels horseradish relish heet. Thuis heette het krein. Uit Hartog Beems "Jerosche" weet ik dat het jiddisj is en dat: "Der is gut om krein zu reiben", die deugt nergens voor betekent. Er zijn twee variëteiten: een witte en een rode, de laatste wordt met rode biet gekleurd. In het dorp waar ik woon had ik geen succes, ik vond een tube met een mierikwortelsmeersel, maar niet het orgineel. Gister in Den Haag schafte ik in een Russische winkel het origineel aan, de rode variëteit. Op het potje staat хрен (chren), dat is verdraaid dicht bij het thuis gebruikte woord krein.
