Blanche (1902 - 1978) en Cab (1907 - 1994) broer en zus, erfden hun muzikaliteit van hun moeder, een pianolerares en kerkorganiste. Cab werd ongetwijfeld de meest bekende van de twee en heel laat in zijn carriere kreeg hij nog een flinke duw in de rug door
dit optreden met zijn grote succes "Minnie the Moocher" in de Blues Brothersfilm. Maar toch verdient de bijna vergeten Blanche onze aandacht, want zij was de eerste vrouwelijke orkestleider van een orkest dat volledig uit mannen bestond "Her Joy Boys", waarvan onder meer drummer Cozy Cole en tenorsaxofonist Ben Webster deel uitmaakten. Ze had al een flinke loopbaan achter de rug: van 1923 tot 1927 gezongen in de musical "Plantation Days", in 1925
een grammofoonplaat opgenomen met Louis Armstrong en vocaliste geweest bij Andy Kirk's Clouds of Joy. In 1931 vormde ze haar eigen orkest. Dit is een opname uit 1934
"Catch On" en dit eentje van een jaar later
"I Gotta Swing". Maar eenvoudig was het niet in de nogal altijd gesegregeerde Verenigde Staten, in 1936 op tournee, gebruikte ze de wc van een benzinestation in Mississippi, de politie werd gealarmeerd, een bandlid met een revolver geslagen en Blanche en het bandlid werden vervolgens gearresteerd. De rest van de band ging er met het geld vandoor en viel daarna uiteen. Haar broer Cab ging het inmiddels voor de wind. Ook hij was begonnen in "Plantation Days" en alhoewel zijn ouders hem bestemd hadden voor een advocatencarriere - hij bezocht daartoe eerst Lincoln University en daarna Crane College - koos hij voor de muziek. Zijn eerste orkest heette
"The Missourians", een naam die veranderd werd in Cab Calloway and His Orchestra, een band die daarop gekozen werd als huisorkest van de Cotton Club, ter vervanging van het orkest van Duke Ellington, wanneer dat op tournee was. Cabs orkest werd één van de bekendste van de jaren dertig, niet alleen door zijn kenmerkende zang, maar ook door de musici (in 1939 kwam Dizzy Gillespie in de band, maar ook Chu Berry, Doc Cheatham, Ben Webster, Tyree Glenn en Jonah Jones maakten ooit deel uit van Calloway's orkest). Hier een opname uit 1936
"When you're smiling" toen Ben Webster en Milt Hinton in de band zaten, de fagottist Garvin Bushell, die ik gister liet horen in het orkest van Wilbur de Paris, speelt hier clarinet en altsax
