De heer Ozenfant was, zoals de naam al zegt, een echte heer gekenmerkt door een immer rustig optreden: geen onnodig geblaf en zeker niet als er aan de deur gebeld werd. Una is het tegendeel, altijd opgewonden op de uitkijk en zoals het 't best te omschrijven valt: de bek in beide poten. Geen dame dus. Maar tot nu toe ontbrak haar een achternaam en bij voorkeur dit keer een Schotse, want net als de heer Ozenfant is zij van Schotse komaf. Gisteravond bedacht ik dat ze Barquhar, een variant op de bekende Schotse achternaam Farquhar, moet heten: Una Barquhar.
