's Ochtends viste hij de voetenkaasjes, want noch hij noch zijn klanten onthielden de Roemeense naam, dus heetten ze in de wandeling voetenkaasjes, voorzichtig, want ze waren uiterst breekbaar, uit het water en stalde ze uit onder het glas van de toonbank. Ze waren prijzig maar buitengewoon geliefd. Op een zaterdagavond, juist toen hij nadat hij zijn voeten had gewassen en de kaasjes in het water had laten glijden, kreeg Simon van Arimathea een hartinfarct. Hij werd pas dinsdagochtend toen de winkel open moest gaan door buurman en bakker van drabbelkoeken Harke Modderman gevonden. Harke was het ook die de inmiddels bedorven kaasjes in de vuilnisemmer kieperde en het badwater weggooide.
