Geheel tegen mijn gewoonte had ik zowel een fototoestel als geluidsopnameapparatuur meegenomen. Anders dan de Uher was zo'n digitaal recordertje gemakkelijk te dragen, de Sennheisermicrofoon was zwaarder. Ik kreeg het vererende verzoek om een programma over het muziekfestival te maken voor de Litouwse radio. Dat kon, maar dan moest het geluidsmateriaal van digitaal naar analoog worden overgeschreven en dan bleef er een taalprobleem, want veel verder dan goedemorgen (labas rytas) en dergelijke kreten kwam ik niet. Ik stelde het volgende voor, ik zou mijn tekst vertalen in het Engels, die tekst zou door een medepresentator worden omgezet in het Litouws, daarna zou ik mijn tekst in het Nederlands presenteren, die zou worden weggefade, waarop de Litouwse presentator de zaak overnam. Of het nu kwam dat men mij niet begreep weet ik niet, maar uiteindelijk zette men de Litouwse presentator en mij naast elkaar en liet men ons gelijktijdig de tekst lezen. Vervolgens was aan mij de taak met twee, alleen maar Litouws en Russisch sprekende, technici het programma te monteren. Keer op keer werd de muziek gestart voordat de presentatie was uitgesproken. Ik stopte, zoiets kan misschien met popmuziek, maar met iedere andere muziek is zoiets uit den boze. Er moest een tolk aan te pas komen, die me uiteindelijk duidelijk maakte dat de technici van mening waren dat wat zij deden in het westen gebruikelijk was. Klaarblijkelijk dachten de technici dat ik uit Siberië kwam...
