De kaft van het in 1969 als paperback verschenen "A Dictionary of Yiddish Slang" belooft weinig goeds. Wordt ook hier de nadruk gelegd op gein en/of verwensingen? Dat valt best mee, want het blijkt een woordenboek: Jiddisch - Engels, Engels - Jiddisch, nota bene met de aanwijzing "taboo" wanneer je iets in een bepaalde omgeving maar beter niet kunt zeggen, zoals: "Tochus ahfen tish!" met als verklaring "Shut up!" Woorden die pas in de Verenigde Staten aan de taal zijn toegevoegd worden als zodanig gekwalificeerd: olreitnik (parvenu) is er een voorbeeld van. Op de achterzijde van het pocketboek staat: "Ten million people speak Yiddish - so why not you?" Dat aantal leek me schromelijk overdreven en ik ben op het internet op zoek gegaan naar andere gegevens, vermoedelijk zijn het er niet meer dan zeshonderdduizend, maar dat is toch nog altijd tweehonderddduizend meer dan dat er Friessprekers* zijn.
*verneem net dat in Me'a Shea'rim een festival met de titel "Frisian Waves" wordt georganiseerd.
*verneem net dat in Me'a Shea'rim een festival met de titel "Frisian Waves" wordt georganiseerd.