Wie
zijn ogen de kost geeft ziet momenteel allerlei merkwaardige vehikels
die op geen enkele wijze lijken op de Nederlandse herenfiets van weleer.
Een en ander is een gevolg van het feit dat het overgrote deel van
"onze" fietsen in framevorm uit China komt en hier wordt afgemonteerd.
Natuurlijk letten de inkopende vertegenwoordigers van de vaderlandse
fietsfabrikanten in het Verre Oosten op wat er daar verder in elkaar
wordt gesoldeerd en worden er van het gebruikelijke model afwijkende
tweewielers in ons land geïmporteerd. Je ziet dus modellen van
Amerikaans snit, niet dat die beter, sneller of comfortabeler zijn dan
het van oudsher bekende Nederlandse rijwiel maar ze ogen interessanter.
Honderdtwintig jaar geleden waren Amerikaanse fietsen niet afwijkend
van wat hier gebruikelijk was. Er werden zelfs Amerikaanse onderdelen
gemonteerd in Europese fietsen, zo heeft een Franse fiets, een Hurtu uit
1907 van mij, een Amerikaanse terugtraprem van het merk New Departure.
Ongeveer een eeuw geleden vond er een wijziging in de Verenigde Staten
van het fietsgebruik plaats: de fiets verloor de status van
vervoermiddel en werd een speeltje voor de jeugd, er werden volledig
overbodige zaken toegevoegd zoals een imitatiebenzinetankje en de banden
kregen bijna motorfietsformaat. Toch bleven het in Amerika genaakte
fietsen, wat nu in Nederland als een Amerikaanse fiets wordt gesleten is
een Chinese imitatie van een Amerikaanse fiets. Op de foto één van de
echte Amerikaanse fietsen uit mijn verzameling, een Columbia uit het
derde decennium van de vorige eeuw, compleet met houten velgen en
bandsirene op het voorwiel.
