7.12.11

Crisis in 't Gooi II

At last heb ik de episode Bastiaan behind me kunnen laten. Eergister ontving ik eindelijk de divorcepapers en ben ik weer free woman. Ik heb wel flink moeten inleveren, dat wel: zo ben ik mijn Philippijnse hulpje Maria kwijt, lastig, maar ik heb nu een Pools vrouwtje met dezelfde naam voor twee dagen in de week om het huis te cleanen, haar man, alhoewel bakker in de buurt van Gdansk, runt in Hilversum een klusbedrijf. The good thing is dat ik in het huis kan blijven wonen. Het was by the way a tough fight, want Bastiaan, the bastard, had er ook zijn zinnen op gezet, maar hij is met de auto's en Cecile, u herinnert u zonder doubt onze labradoodle, vertrokken. Weet hij ook eens hoe vervelend het is om in rain or shine drie keer per dag met een hond de hei op te gaan. Misschien kan zijn nieuwe liefje, want daar kwam ik al soon achter, Leontien Blokhoofd, die de oorzaak is van alle problems, met Cecile gaan wandelen. Ik zag het stel een paar maanden geleden, toen ik toevallig op zaterdag even in Naarden bij Het Arsenal binnenliep op zoek naar een bedleeslamp, bij een Ferrarifeestje. My god, Bastiaan en Leontien, what a couple, ze stonden bij een lokale herberg buiten pink champagne te slurpen (how low can you go?) en ze zullen dit jaar ongetwijfeld met de kerst naar Barbados, waar Bastiaans pappie en mammie een riant optrekje hebben, gaan. Nou mijn zegen hebben ze, als ze maar niet denken dat ik op Cecile ga passen. Freedom is freedom en ik wil eindelijk ook wel eens a bit of fun. Ik weet nog niet waar ik naar toe ga. Ik heb of course de keus tussen de kinderen: Kevin-John die volgend jaar afstudeert aan Yale of naar Myrthe die inmiddels de owner van een wijngoed in Adelaide aan de haak geslagen heeft. Maar dan moet ik voor de zillionth time explainen hoe het allemaal met de divorce zo gekomen is en daar heb ik echt geen trek meer in.

Barbara Lebber - Beck, Blaricum