Ach, toen 12

Wees eerlijk wanneer heeft u voor het laatst uw tanden gezet in een notaris, een jonathan, een sterappel, een bellefleur, een granny smith, een james grieve, een cox orange pippin, een goudreinet, terwijl laatst genoemde appel met meer dan honderd tegelijk in de herfst op uw ouders zolder werd neergevlijd, zodat ze  ook in februari nog een letterlijk appeltje voor de dorst hadden. Nee, u moet het vandaag de dag doen met pink lady of in het ergste geval met het verorberen van een Jazz gezeten in een Honda Jazz luisterend  naar "Schlafe mein Prinzchen schlaf ein" gespeeld door Papa Bue's Viking Jazz Band. En dat is erg, heel erg. Iets  geheel anders. Weet u nog dat er in ieder dorp een begrafenisondernemer gevestigd was met zijn  eigen automobiel in de vorm van een bestelwagen, waarin de dierbare overledene ten kerkhove werden gebracht, dat is tegenwoordig totaal anders, ik heb me laten vertellen dat de firma Oncologistics begrafenisauto's verhuurt, terwijl hetzelfde bedrijf ambulances in de aanbieding heeft, maar dan onder de naam Terminaltransportation. Op de zijkant van de voitures staat naast  het gebruikelijke kruis, echter zonder Jezus,  in flitsend  blokschrift de  naam van de onderneming die geleid wordt door de uit België afkomstige Lieven Vanderbil.

Een volgend maal vertel ik u over de meer dan fantastische avonturen van de op dit  blog reeds vaker genoemde Duitsebondsrepublikein en meest rechtse hand van kanselier Albenauwer, Hampelmann Maria Glopkens, die buitengewoon goed bevriend was met Adolf Birkenblättchen, die na de Tweede Wereldoorlog Mercedessen sleet in Argentinië, maar zijn aards bestaan, na een veelbesproken proces, zag eindigen in Israël.
Adeline Plunkenborgh-Smallenborst,  Deventer.