Vorige week sprak ik met een oudcollega en vriend over onze ervaringen met besturen van clubs en verenigingen en we kwamen tot de conclusie dat daar dikwijls mensen de dienst uitmaken die in hun dagelijks bestaan vermoedelijk niets te zeggen hebben en daarom compensatie zoeken in het verenigingsleven. Hij vertelde me enkele recente ervaringen, die hem hadden doen besluiten het bijltje er bij neer te gooien. Ik ken dat gevoel: op basis van expertise word je uitgenodigd gratis enig werk te doen en vervolgens wordt dat, zonder enig bericht, gewijzigd, zodat je je werk nauwelijks herkent. Discussie blijkt niet mogelijk: want het bestuur heeft besloten. Brieven blijven onbeantwoord. Inmiddels heb ik besloten niet langer lid te willen zijn van clubs waar zoiets schering en inslag is en club- en andere bladen, waarvan de hoofdredacteur niet de moeite neemt zijn post te beantwoorden, de deur uit te doen. Ik heb al een lijstje met vier namen van verenigingen en bladen klaar liggen.
