Die autootjes, die ik vanmorgen onder "Blik" op het blog zette, vormen een kort zijlijntje van mijn verzameling modelauto's, ik heb ze ooit gekocht als voorbeeld van waar vroeger meegespeeld werd. Van mijn eigen speelgoed is weinig overgebleven. De electrische Lioneltrein, die ik kreeg toen ik drie was is er nog. Ik had middenoorontsteking en lag op bed, geen kinderledikant, maar een gewoon bed. Mijn vader had een ambulance voor me aangeschaft, die ik middels een draad vanuit bed kon besturen. Maar ik wilde hem vasthouden en toen bleek dat hij zo fors geolied was dat er zwarte vlekken op de lakens kwamen. Dat zinde mijn moeder niet en vervolgens is mijn vader de ambulance gaan ruilen tegen de trein. Ik herinner me een gele sportauto en een rode tractor op rupsbanden. Jaren later heb ik die rode tractor op een verzamelaarsbeurs opnieuw aangeschaft. Zonder de banden, die heb ik in Hilversum laten namaken. Het zijn niet helemaal dezelfde, maar toch: er staat een stukje van mijn jeugd op een plank in de boekenkast in de woonkamer.
