Folklore

Een vreemde ervaring gister: Harderwijk verscheurt tussen twee werelden, de ene van het, zeg maar, massatoerisme van het Dolfinarium, de andere van een op zijn lauweren rustend stadje met prachtige pleintjes waar geen mens te zien was, behalve op het Kloosterplein, waar rond en in de Catherinakapel een Zweeds volksmuziekfeest werd georganiseerd. Buiten stonden duo’s en trio’s in te spelen, binnen klonken de polska’s waarop werd gedanst. En geloof me er gaat niets boven levende muziek: het speelplezier op de plek waar Linnaeus ooit zijn bul kreeg, spatte van het podium. Hoever verwijderd was dit van de onlangs op dit blog gesignaleerde pseudovaderlandsefolklore in Orange City, Iowa met zijn Woudstra Bratwurst en tekortgerokte klompendanseressen. De scheiding tussen echte folklore en fakefolklore is even groot tussen de stille pleintjes van Harderwijk en de overvolle parkeerterreinen en terrassen aan het IJsselmeer.