Er is verdraaid weinig humoristische muziek. O, er valt zo nu en dan best flink te lachen, maar dat heeft meer met de tekst dan met de noten te maken. Het is maar een kort rijtje dat ik kan bedenken: Haydn, Mozart, Jones, Hoffnung, Schickele en dan heb ik het wel gehad en moet ik in de boeken duiken om meer namen van muzikale grappenmakers te vinden. Soms horen mensen de grap niet, een voorbeeld daarvan is Mozarts "Ein musikalischer Spass" in F groot KV 522, waarmee hij de draak steekt met een niet zuiver spelend aantal dorpsmuzikanten: twee hoorns en een aantal strijkers. Hier is het vierde deel "Presto", uitgevoerd door het studentenkamerorkest van de universiteit van Montreal o.l.v. Silvia Tabor.
