Maar ik was niet tevreden, want ik vond het te leesbaar en dus maakte ik rijtjes van vijf letters (ik liet de weinig voorkomende Q weg) en maakte van het eerste rijtje (A B C D E) het tweede rijtje (F G H I J) enzovoort, enzovoort. Heel wat uren werden al schrijvend doorgebracht. Een paar jaar later, het geheimschrift was niet interessant meer, wilde ik weten wat je aan letters weg kon laten, terwijl de tekst toch leesbaar bleef. Gister vond ik in een mapje een alfabet, dat ik destijds noteerde en vanmorgen schreef ik er deze tekst mee:
