4 mei

Naar een gezamenlijke herdenking op 4 mei ga ik al jaren niet meer. Toen het goyse dorp met geiwe, waar ik woon, jaren geleden op 4 mei een popconcert meende te moeten organiseren, werd me in eerste instantie door een ambtenaar in het gemeentehuis te verstaan gegeven dat 4 mei mijn probleem was. Ook liepen er ooit als Amerikaanse militairen verklede verzamelaars van voertuigen uit de Tweede Wereldoorlog mee in de stoet naar het Bussumse monument. Ik laat de herinneringen aan mijn doden niet vertreiteren door een aantal hufters en blijf dus sindsdien ver van de herdenking hier. Nu begrijp ik, dat ik de televisie op 4 mei ook beter uit kan laten, omdat er een gedicht zal worden voorgedragen door een  kind van wie de oudoom als Waffen SS-er aan het oostfront streed en over het leed dat de familie daar later van ondervond. Klaarblijkelijk wordt niet begrepen dat de man koos, mijn familie had geen keus.