Plotseling staat hij in mijn woonkamer. Een oudleerling van me uit de eerste klas van de MULO in Den Haag. Meer dan vijftig jaar geleden zag ik hem voor het laatst. Hoe hij me gevonden heeft en hoe hij puur op de bonnefooi naar Bussum heeft durven rijden blijft een raadsel. Ik vind dat dat zo moet blijven. Maar het ontroert. We praten over vroeger en ontdekken de gezamenlijke afkeer van die school en de gemeenschappelijke interesses van nu. Kortom mijn dag vandaag kon niet meer stuk.
