Ik schreef al grappen moet je horen niet lezen, toch kan ik het niet nalaten om een variant van de eerste grap die Fritz Muliar vertelt te noteren. Moshe en Kohn (de namen Sam en Moos zijn dermate besmet geraakt in de vaderlandse moppencultuur dat ik ze niet gebruik) gaan naar een museum. Ze lopen een zaal in en zien een klein, maar prachtig schilderij, waarop Moshe zegt: "Mooi landschap". "Welnee", zegt Kohn, "dat is een portret." Er ontstaat iets wat op een ruzie lijkt. "Een landschap." "Een portret." "Nee, het is echt een landschap." "Laten we op het kaartje kijken onder het schilderij." Kohn: "Zie je, ik heb gelijk het is een portret: Mandelbaum aan de Riviera."
