Deze week hoorde ik iemand, die zich waarschijnlijk nog altijd socialist noemt, het woord oranjecoalitie in de mond nemen, ik word daar behoorlijk onpasselijk van. Niet alleen vanwege de 3%, die allerbelabberdst gaat uitpakken, maar ook omdat socialisten van oudsher weinig op horen te hebben met oranje dat is rood aangelengd met geel. Maar de man is een nieuwlichter die het belangrijk vindt in het centrum van de macht te zijn en meehuppelt in het liberale marionettenspel. Wanneer hij bovendien mag aanzitten bij Matthijs, Jeroen en Paul kan hij zijn geluk niet op. Dat intussen door zijn voorgangers alles verkwanseld is wat ook maar te verkwanselen viel interesseert hem niet: spoorwegen, gas, electriciteit, waterleiding en post. Voor een paar banken is de omgekeerde weg bewandeld, die zijn genationaliseerd. Ik begrijp dat niet zo goed, waar zijn de principes? Is meneer nu voor of tegen nationalisatie? Hoe het met de spoorwegen gaat weten we inmiddels en met de post gaat het niet veel beter. Een uit Engeland verstuurd pakketje keert, zonder dat het ooit is aangeboden, terug naar de afzender omdat het de pseudopostbesteller geen donder interesseert. De man heeft een met veel oranje versierd costuum aan, maar zijn vak is geen vak, maar een bijverdienste.
