Laat ik beginnen met zijn meest bekende compositie "Blaze Away" en dan gespeeld door een militair orkest, alhoewel het nummer ook op het repertoire stond van Raymond en zijn fameuze banjoband, waarin zelfs een basbanjo figureerde. Maar ik kende Abe Holzman (1874 -1939) van een andere compositie "Smoky Mokes" een cakewalk uit 1899, die o.a gespeeld werd door het orkest van John Philip Sousa. "Smoky Mokes" heb ik op een 78-toerenplaat van Graeme Bell en zijn Australisch dixielandorkest, waarvan de naam van de tubaspeler me altijd geïntrigeerd heeft: Baron Silbereisen. Ik moet de plaat in 1954 op de fiets samen met andere 78-toerenpaten platen meegenomen hebben naar een feestje in Boskoop, want hij zit in de hoes van een plaat van een toenmalig klasgenootje, Carla Sonneveld. Holzman (foto), want over hem wil ik het hebben, werd geboren in New York, studeerde in Duitsland en werd in 1923 lid van de American Society of Composers, Authors and Publishers (ASCAP). Hij verdiende zijn dagelijks brood met het componeren en arrangeren op Tin Pan Alley, de collectieve naam voor de muziekuitgeverijen in New York, gelegen tussen West 28th Street en 5th en 6th Avenue. De naam Tin Pan Alley komt zeer waarschijnlijk van het gepingel op de grote hoeveelheid piano's, dat wel iets weg had van het slaan op op pannen. "Smoky Mokes" heb ik trouwens op YouTube niet kunnen vinden in de uitvoering van Graeme Bell, maar afgezien van de soli wijkt de uitvoering van Lu Watters en zijn Yerba Buena Jazz Band niet veel af. Het Australische dixielandorkest toerde na de Tweede Wereldoorlog uitgebreid door Europa en maakte o.a. een aantal opnamen in Praag, waaronder dit "I wish I could shimmy like my sister Kate".