Guusje ter Kwaak wist verdomde goed hoe het zat, ze had in "De Doorgedraaide Wereld' precies uitgelegd hoe het met geweld tegen conducteurs zat, het kwam allemaal door de jaren zestig, toen was Nederland het ontzag voor gezag kwijt geraakt. Nieuwkapel, dolgelukkig dat Ter Kwaak in zijn programma zat, vergat zoals gebruikelijk kritisch te reageren en dus was het waar: alle ellende was begonnen met het uitdelen van krenten op het Spui. Dat treinreizigers hadden moeten constateren, dat het stempelen van kaartjes tot de zeldzaamheden behoorde en de conducteur of in een lege machinistencabine of in de eerste klas zijn krantje las, kwam niet bij Ter Kwaak op. Nee, het was allemaal de schuld van dat langharig, werkschuw tuig.
