Als men mij vraagt wat vind je nu echt het meest interessante merk, dan aarzel ik tussen Bugatti en Voisin, maar goed Bugatti doet in de reeks “Vergane glorie” niet mee, al heeft het huidige merk niets met Ettore Bugatti van doen, maar zelfs als Bugatti niet meer bestond, dan zou ik uiteindelijk toch voor Voisin kiezen. De ongelooflijke eigenzinningheid van Gabriel Voisin spreekt mij nu eenmaal aan. Hij was al beroemd door zijn vliegtuigen, voordat hij na Eerste Wereldoorlog met het bouwen van auto’s begon en, mijn hemel, wat waren ze technisch vooruitstrevend en bovenal mooi. In 1936 verscheen een 12-cylinder in lijn, die volgens de verhalen niet helemaal onder de motorkap paste en dus staken de laatste cylinders in de cabine, maar die wagen ging niet in serieproductie. Het merk hield in 1939 op te bestaan, de laatste Voisins hadden een Amerikaanse Grahammotor. Na de oorlog werkte ontwierp Voisin een autootje voor de Franse plattelandspostbode, maar Citroëns 2CV bleek goedkoper en Voisin verkocht het ontwerp naar Spanje, waar tussen 1951 en 1958 5000 van die auto’s, onder de naam Biscuter, met een ééncyliinder tweetact motor werden verkocht.
(foto's gemaakt in Sloten)