Bokke, de beer, moet ik in december 1940 met Sinterklaas gekregen hebben. De honden, Nero en Whitie, dateren van niet veel later datum, want die kreeg ik van opa en oma en tante Josie. Die zijn weggevoerd, het is hun laatste cadeau en daar moet je zuinig op zijn. De beer en de honden zijn er nog altijd. ik denk dat Nero gekocht is toen opa en oma in Drachten waren. Er was een speelgoedwinkel vooraan op de Noordkade.
Ik was soms boos op oma, omdat ze me napraatte. waarom ze dat deed, heb ik pas heel veel later begrepen. Opa was doof. Doofstom heettte dat destijds. ik kroop met speelgoed over de vloer, opa vroeg me wat, ik antwoordde en oma herhaalde dat, zodat opa het van haar lippen kon lezen. Maar als kind vond ik dat heel irritant, want ik sprak toch duidelijk!
Later, ik kon lezen, wilde ik een boekje hebben over vliogtuigen. Oorlogsvliegtuigen. Daar zullen mijn ouders lang over nagedacht en gepraat hebben. Ik heb het gekregen, er stonden veel Duitse vliegtuigen in, de foto in zwart/wit van de toestellen was tegen een felgekleurde achtergrond gezet. Sinds kort weet ik weer ik wat ik het meest imposante toestel vond: de Messerschmitt Me323, een zesmotorig monstrum
