TELEVISIE 2

Terwijl de rapper zich met zijn rug naar de camera keerde en voor de kijker uit beeld verdween, nam hij zich voor voortaan met regelmaat de q in zijn vrolijke werkjes te gaan gebruiken en hij begon meteen ritmisch: "ququelle, ququelle, qu, qut, ququelle, qu, qu, qut" uit te stoten, waarop een hem tegemoetkomende bekende vaderlandse feministe, wier naam er hier niet toe doet, mompelde: "typerend haantjesgedrag". Inmiddels had de verslaggever niet stilgezeten en had bij een slecht ter been zijnde dame geïnformeerd naar haar houding ten opzichte van pedofilie. "Ach meneer, ik heb vanaf mijn  jeugd buitengewoon moeilijke voeten en deze demonstratie is toch, om ons mensen, aan gratis voetverzorging te helpen, is het niet? Daarom ben ik  hier, voor de pedidinges." De verslaggever, de microfoon aan een lange hengel want hij hij had de stringente opdracht de anderhalvemetergrens niet te overschrijden, wendde zich vervolgens tot een heer  met een labradoedel aan de lijn, een hond die meteen enthousiast naar  de microfoon begon te happen, zodat hij van een indringend gesprek met  de eigenaar af moest zien. "Joehoe, joehoe", riep een ouder echtpaar, "bij ons moet je wezen." Daar hield de verslaggever niet van. Mensen die zich zelf aanboden. Maar dit tweetal begon zonder dat hij ook maar één vraag gesteld had spontaan te praten. "Wij zijn hiervoor "Q en Q", die geweldige serie moet terug op het scherm. U werkt toch in Hilversum? Nou dan meneer, doe er wat aan!"