TELEVISIE

Rapper Lange Frans liep tijdens het interview uit beeld terwijl hij iets zei als 'deze mensen geloven allemaal in god', een verbouwereerde verslaggever als Verdomde Lowietje, voor alle duidelijkheid geen rapper, terwijl Nederland  toch juist op rapgebied een naam heeft hoog te  houden, want is het immers niet rap - rapper - rapst, achterlatend?  Alleen Willem Engel heeft in het recente verleden, tijdens het  begin van de coronapandemie, geprobeerd dat laatste stadium,  het rapststadium, te bereiken terwijl hij mazoukdansend  de trappen van de Euromast beklom. Rapst is klaarblijkelijk iets dat vergelijkbaar is met  nirwana. Paul Blokhut veronderstelde in 1983 dat hij na het in drie kwartier oproken van drie pakjes Old Mac en daarna een onsje geraspte half belegen kaas over een door zijn moeder bereide stoofschotel had gestrooid het zo  gewenste stadium had bereikt, maar die gedachte berustte op een spelfout, daarom verplaatste hij zijn volledige aandacht naar het bestrijden van de tabaksindustrie. Inmiddels moeten we vaststellen dat eerder genoemde de verslaggever in gebreke bleef, want hij liet na te informeren. in welke god de verzameling Qanondemonstranten dan wel geloofde: was het de god van de aardappelpuree of de god van het fietsbandventiel. Als kijker naar de vaderlandse televisie heb je recht op zo'n vraag. Het  antwoord van Lange Frans is trouwens minder belangrijk.