TELEVISIE 4

"Daar hebben we voor de reportage geen ene zak aan", zei de verslaggever tegen de cameraman en stak op zijn beurt zijn middelvinger op tegen de jongen met het stuk karton, die dat opvatte als een vorm van solidariteit. "Misschien is die vrouw verderop met dat bord "AAN MIJN LIJF GEEN POLONAISE" wel wat." De verslaggever ging het dit  keer anders aanpakken, hij zou eerst informeren of ze geïnterviewd wilde worden en  dat wilde ze. "Ik ben Troffeltje Spienstra, laborante van de St.Romboutskliniek in Blija". Fantastisch, dacht de verslaggever, iemand  uit de gezondheidszorg en niet uit de  randstad en hij liet  Troffeltje aan het woord: "Dit is schandalig, vorig jaar om deze tijd lag ik aan het strand in Curaçao en nu  mag ik helemaal niets meer. Die hele coronacrisis is een uit de duim gezogen toestand om allerlei omhooggevallen bestuurders meer macht over het volk te geven en ik weet waar ik het over heb, ik heb er voor doorgeleerd.  Allemaal grote onzin en dan die vaccinatie,  alleen maar bedoeld om ons te chippen dat ons tot slaven gaat maken als we allemaal zijn ingeënt. Ik laat dat niet gebeuren, aan mijn lijf geen polonaise. Better dea as slaef!"