Triumph

Na de sneeuwbeswitte Morris Traveller werd een donkerrode Triumph Herald 13/60 mijn dagelijkse vervoermiddel, eigenlijk hoort hij evenmin als de Trabant en de Morris in deze serie thuis omdat ik de Triumph nooit als een echte oude auto heb beschouwd. Om er comfortabel in te kunnen rijden werd het stuur vervangen door een klein houten stuurtje van Italiaanse makelij. De auto had, hoe practisch, rubber bumpers en nog veel practischer een motorkap, die in zijn geheel naar voren opendraaide, zodat je zittend op een voorwiel bijvoorbeeld de carburateur kon afstellen. De Herald bezat een chassis waardoor er verschillende carrosserievormen mogelijk waren als een convertible en een estate, ik had overigens een normale saloon. De auto kon, zoals de Engelsen dat noemen, draaien op een sixpence: de draaicirkel was kleiner dan die van een Londense taxi. De langste rit die ik ermee heb gemaakt was van Hilversum naar St.Tropez in 14 uur.