Mijn belangstelling ging, toen ik me met spoorwegen ging bezig houden en nadacht over een miniatuurbaan, uit naar de Franse spoorwegen, omdat de Fransen in het stoomtijdperk niet alleen met Franse maar ook met Engelse, Franse, Amerikaanse en Duitse locomotieven hadden gereden, dat ik pas later ontdekte dat er noch in winkels noch op beurzen veel Frans materiaal te vinden was, bleek iets waar ik absoluut niet opgerekend had en het was vóór het internettijdperk waarschijnlijk ook een bijna onmogelijke opgave geweest om "Frans" te gaan rijden. Maar behalve miniatuurmaterieel moesten er boeken worden aangeschaft, ook dat was bepaald niet gemakkelijk, maar alweer bleek het internet mijn redding, want het boek "L'Année Ferroviaire 1949" haalde ik bijvoorbeeld van Ebay France. Het boek gaat niet alleen over de SNCF maar geeft ook uitsluitsel over wat er op buitenlandse rails gebeurt., zo lees ik dat in het toenmalig Nederlands-Indië 45% van de exploitatie in handen was van particuliere spoorwegmaatschappijen, in Argentinië zelfs 75%. In Europa exploiteerden de diverse staten de spoorwegen. Ik kom ook te weten dat een tweewielig steekkarretje in het Frans "un diable" (een duivel) heet, zulke feiten en feitjes zijn natuurlijk volslagen onbelangrijk, maar ik vind ze juist leuk, er staat in het boek een kolom met reistijden, zo duurde de reis van Tours naar Straatsburg (680 kilometer) in 1939 vierendertigeneenhalf uur en in 1948 was daar bijna negen uur vanaf gegaan, slechts de reis van Avignon naar Rouaan (860 kilometer) nam in 1948 meer tijd (13 minuten) in beslag dan voor de oorlog. Natuurlijk staan er ook gegevens in over het materieel, ook over de al tijdens de Tweede Wereldoorlog in de Verenigde Staten en Canada bestelde 1340 141R's. Dat die bestelling broodnodig was bleek uit het feit dat van de 17259 locomotieven in 1938 bij de bevrijding nog maar 6000 bruikbaar waren. De 141R kwam in twee series: de 1 tot en met 700 waren kolengestookt, de 701 tot en met 1340 oliegestookt, al was een aantal oorspronkelijk kolengestookt. De locomotief hierboven is een miniatuur 141R 1187 en stelt dus een locomotief uit de tweede serie voor, maar ook daarin komen nog verschillen voor, zo hebben de 701 tot en met 1000 boxpokwielen (in tegenstelling tot spaakwielen) op één as, terwijl de 1187 op alle assen boxpokwielen heeft. De 701 tot en met 1200 kwamen uit verschillende Amerikaanse fabrieken (Alco, Baldwin en Lima) - waar ook de 1 tot en met 700 vervaardigd waren - de 1201 tot en met 1340 werden in Canada door de Montreal Locomotive Works en de Canadian Locomotive Works (Kingston, Ontario) gebouwd. De 1220 tot en met 1235 en de 1241 hebben nooit in Frankrijk gereden, samen met hun tenders vergingen ze met de ondergang van het vrachtschip "Belpamela".
