Zes jaar geleden, kort voor zijn overlijden, sprak ik Remmer Beukelommer, die mij duidelijk maakte dat het conflict met Lila Bomkefresser rond de "Pessemist" destijds heel wat heviger was geweest dan hetgeen naar buiten kwam en dat hij daarom zijn medewerking aan het blad bij het ingaan van de tweede jaargang had beëindigd. Hij vertelde dat Berendina Candalabar door de vader van zijn mederedacteur Lila Bomkefresser naar voren was geschoven als medewerkster, terwijl hij - Beukelommer - wist dat zij in zaaltjes van cafés in diverse Drentse plaatsen aan gebedsgenezing en handoplegging deed, iets wat in die jaren vijftig in de hoogste vaderlandse kringen overigens schering en inslag was, maar dat hij een fel tegenstander van dergelijk obscurisme was geweest en de "Pessemist" niet als reclamefolder voor dit soort onzin wenste te gebruiken. Bovendien had hij een sterk vermoeden dat Candalabar maitresse van de oude Bomkefresser was. Nee, hij had destijds de pijp aan Maarten gegeven, terwijl de "Pessemist" kort daarop verscheen als "Ochtendgloren", met Lila Bomkefresser en Berendina Candalabar als redacteur. Veel gedichten werden niet meer gepubliceerd. Abonnementen van de medescholieren werden trouwens opgezegd en vervangen door die van Drenten met familieleden met geestelijke dan wel lichamelijke defecten.
