Vandaag vraag ik uw aandacht voor het alleraardigste Malarmklokje, fel rood van kleur en genoemd naar de broer van de Franse dichter Stéphane Malarmé, Serge Malarmé, een fameus botanicus die de gehele malarmklokjesfamilie in kaart heeft gebracht onder de verzamelnaam Horlogia Inermiata Malarmé. Het is een plantje dat houdt van grote droogte en het is dan ook niet zo heel verwonderlijk dat het in ons land helaas weinig wordt aangeplant, toch is het heel wel mogelijk het Malarmklokje bijvoorbeeld op een overdekt balcon, waar de regen geen vat op heeft, neer te zetten in een flinke pot klei, zelfs in boetseerklei valt het resultaat niet weg te poetsen. Eind voorjaar bloeien de klokjes om ons in de herfst met een tweede bloei te verrassen. Het blad heeft een donkergroen leerachtig uiterlijk met een grijskleurig vilten onderzijde, waarop de letter M steeds duidelijk te onderscheiden is.
Tamara Maretak van der Hulst, tuinarchitecte.
