Ik raak ontzettend in de war en dat komt zo, ik wilde een dagboek schrijven, maar er gebeurt zoveel dat ik telkens achterop raak, want precies een week geleden ontmoette ik Bart Bakker, slager, dat schreef ik pas een paar dagen later en dat is niet de bedoeling, bovendien heeft Van der Blaf mij Tweede Pinksterdag gebeten. Hij was weer eens de bosjes ingestruind op zoek naar etenswaar toen hij met iets bruins in de bek eruit kwam, ik heb het, het leek wel een drolletje van een andere hond, ogenblikkelijk verwijderd, maar dat zinde meneer niet en toen beet hij. Ik heb die dag niet meer tegen hem gesproken, uitstorting van de heilige geest of geen uitstorting van de heilige geest. Van der Blaf krijgt ruim voldoende voer en dient zich niet als de eerste de beste schooiende straathond te gedragen, overigens blijkt uit dit voorval wel weer eens dat de mensen hun omgeving als een vuilnisbelt beschouwen en dat ik dan met de gebakken peren zit.
Archibaldina Kwakernaak
