Uiteindelijk heb ik gister Van der Blafs drolletje toch maar opgeruimd, al ben ik nog steeds des duivels over de plannen van die Tuitjen, het is dat Drogeham ver weg en niet aan het spoor ligt anders was ik vandaag naar Tuitjen gereisd om hem eens even flink de waarheid te zeggen en hem een koekje van eigen deeg te geven door hem een plastic boodschappentas van de Lidl of de de Jumbo met tweecomponentenlijm aan zijn kont de plakken, namens Van der Blaf en alle Nederlandse honden, behalve de rooddweilers en dergelijke soorten, Tuitjen: de verrekkeling. Dat is trouwens een oud woord dat mijn vader graag gebruikte als hij de smoor op iemand in had, verrekkeling, zulk soort woorden hoor je weinig meer en dat vind ik jammer, het heeft allemaal te maken met Engelse taalverruwing, je moet tegenwoordig iemand in het Engels uit te schelden om indruk te maken, terwijl het prima in het Nederlands kan, maar dat zie je ook aan die Tuitjen, Tuitjen vindt een drollenzakje uit voor een hond en noemt het een Dog Shit Collector. Als je het goed leest en dat doe ik, dan is Tuitjen zelf een hondestrontverzamelaar, want zo staat het er echt: Tuitjen D.S.C., misschien doet hij dat wel en bestaat er in Drogeham zelfs wel een hondestrontmuseum waar Tuitjen directeur van is, het zou zo maar kunnen, want we leven in een gekke tijd, waarin mensen van alles en nog wat verzamelen, voor dat museum zal hij naast een flinke subsidie van de gemeente Drogeham ook nog een forse toegangsprijs vragen, wat ik je brom en natuurlijk is de museumjaarkaart weer niet geldig.
Archibaldina Kwakernaak
